ارتباط تغییرات هورمون کورتیزول و متابولیت‌های پلاسما در دوندگان مرد جوان

هدف از تحقیق حاضر، بررسی ارتباط تغییرات هورمون کورتیزول و متابولیت‌های پلاسما در دوندگان مرد جوان است. به این منظور 16 دوندة مرد جوان داوطلب با میانگین سنی 2 ± 8/21 سال، قد 26/5 ± 175 سانتیمتر، وزن 21/2 ± 17/64 کیلوگرم در این تحقیق شرکت کردند. به منظور بررسی تغییرات کورتیزول و متابولیت‌های پلاسما، آزمودنی‌های تحقیق در آزمون هوازی بالک شرکت کردند. نمونه‌های خونی، قبل و بلافاصله و 3 ساعت پس از اتمام آزمون ورزشی جمع‌آوری شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تحلیل واریانس یکطرفه با اندازه‌گیری‌های مکرر و آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی‌داری 05/0P< استفاده شد. نتایج پژوهش افزایش معنی‌داری را در غلظت‌های کورتیزول، اسید لاکتیک و کراتینین پلاسما نشان داد (001/0 = P). هم‌چنین بین کورتیزول و اسید لاکتیک سرم بلافاصله پس از فعالیت بدنی شدید ارتباط مثبت معنی‌داری مشاهده شد (001/0 = P و 62/0 = r). در حالی که چنین ارتباط معنی‌داری بین کورتیزول و اسید لاکتیک سرم پس از 3 ساعت از فعالیت ورزشی وجود نداشت (005 P>). به‌علاوه هیچ ارتباط معنی‌داری بین کورتیزول و کراتینین سرم، بلافاصله و 3 ساعت پس از فعالیت ورزشی مشاهده نشد (05/0P>). در مجموع، یافته‌های تحقیق حاضر نشان داد که افزایش کورتیزول و متابولیت‌های پلاسما شاید ناشی از شدت فعالیت بدنی و هم‌چنین وجود ارتباط مثبت معنی‌دار بین تغییرات هورمون کورتیزول و اسیدلاکتیک سرم متعاقب آزمون میدانی بالک، نشان‌دهندة کارایی مطلوب این آزمون در ایجاد تغییرات سوخت و ساز و اهمیت بررسی هورمون کورتیزول و متابولیت‌های پلاسما در دوندگان جوان است.